ilk gün olduðu gibi saf ve temiz olsaydý aþklar, karýn tokluðuna sevsek,Adem ile Havva gibi. manevi olsa bütün duygular, bulaþmasaydý aþklara maddiyat, aþk verip aþk alsaydýk birbirimize. mala mülke itibar etmeseydik, sevebilseydi ilk gün ki kadar,insanlar birbirini.
aldanmasaydý kimseler þeytana yenilmeseydi, belki bu kadar yap boz olmazdý aþklar. parayla satýlmasaydý saf duygular, alet edilmeseydi yalana dolana, ilk gün ki kadar saf ve temiz kalsaydý keþke.
ne yazýk ki yenik düþtü herkes, Mecnun Leyla’sýndan oldu, kral olsaydý belki alacaktý Leyla’yý. kimse görmedi onda ki olan aþk’ý. paranýn karþýsýnda yenildi Mecnun.
hiç kimse saf kalamadý maddiyatýn karþýsýnda, babalar sattý kýzlarýný üç kuruþ uðruna. aþk sevgi nedir ki onlar için,varsa yoksa para. kýydýlar Ayþe’ye Ali’ye vurdular aþk’ý kalbinden. on iki’sin de,on üç’ün de on beþ’in de, sattýlar otuz’un da kýrkýn da aðalara , üç bin’e beþ bin’e on bin’e, yazýk ettiler aþk’a,hiç yere yýktýlar umutlarý,hayalleri.
aþk’a sevgiye bulaþmasaydý maddi duygular, her insan sevdiðine kavuþsaydý, belki dünya daha güzel çýkarsýzca yaþanýrdý, ilk gün ki kadar saf ve temiz kalýrdý tüm aþklar.
Mustafa TELLAL
02/02/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Tellal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.