Kullar Fani
Kullar Fani
Kullar fani dindirmez yalnýzlýk sancýsýný
Bana açýlan kollar samimi deðil sahte
Dost bildiðim tattýrýr kerbela acýsýný
Sefil halim uymuyor Sana verdiðim aht´e
Kullar anlamaz halden bilmezler oldum heder
Ayrýlamam edepten birleþse gök ile yer
Sevilmem bu sebepten þiar´ým ar-haya der
Razý olur gocunmam ömür sürdüðüm baht`a
Kullar garip halimi ayýplýyor horluyor
Biraz bunaldým sanki çetin hayat zorluyor
Bir yanda kutsal hüzün yüreðimi harlýyor
Buhar olup çýkýyor dile sardýðým ah`ta
Kullar beni terk etti hep güldüler ardýmdan
Hiç kimseler duymadý ben aðladým derdimden
Vatan mý diyar gurbet sürgün yedim yurdumdan
Gözümde tüter durur hayal kurduðum Kâhta
Kullar dursun beni al döndüm naçar bizara
Ölmektense korkum yok gelsem kem göz nazara
Figüran rolüm bitsin gömün gitsin mezara
Belki sonsuz saltanat kabul gördüðüm Þah`ta.
Hatice Hantal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.