Müptelasý olmuþum yanlýzlýklarýn. Baðrýmda ise kopan fýrtýnalar. Ümitsiz yarýnlara yelken açýyorum. Rüzgarým ise geçmiþten kalan keþkeler.
Saða sola savuruyor beni hýrçýn dalgalar. Sýðýnacak bir toprak parçasýnda gözlerim. Ýsyan edercesine kalbimden kopuyor feryatlar. Rotam sensizliðe doðru, üþüyor hayallerim.
Her biri bir tokat gibi çarpýyor yüreðime. Açtýðýn yaralara tuz basarcasýna dalgalar. Garip duygular alýp götürüyor benliðimi. Vücudum sýrýlsýklam, sarýyor beni titremeler.
Keþkeler sürüklüyor beni sonu olmayan yolculuða. Dünyam karanlýk, kalbim kýrýk, hayallerim yarým. Serzeniþlerim düne, bugüne ve ümitsiz yarýna. Önümde ölüm korkuluklarý, uçurumun eþiðindeyim. Sosyal Medyada Paylaşın:
elem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.