hayat,
kendini beðendiði ânlardan kopmuþ
daðýtýrken saçlarýný
devasa bir aynanýn sýrýna sývanýyordu zaman
büyüyordu gözbebeklerim,
aþk haramilerinin zýlgýt çektiði
kaldýrýmsýz loþ sokaklarda
sanrýlarýmda seðirtirken suna boylu
yer çekimsiz yüreðimin eþiðine takýlmýþ
hasretime düþmüþtü
ve
çalýnmýþtý
viraneliðin paslý anahtarý
iþte,
o gün bugün
mevsim-i güzüm
gecelerce,
onarýyor umudu
silüetini çizdiðim
duman duman tütün
sözüm kýsa flu yollarýnda ömrün
esinsiz þair bulutlarýna küsmüþüm
nâtamamdýr vuslatsýz kurgularda çözüm
özlem kokulu þiirlerde eprimekte canözüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.