Ömür yollarýnda uzun, upuzun,
Taþlý, dikenli, kanatan, acýtan yýllar.
Bir ucunda ben, bir ucunda sen,
Ulaþmak için menzîle bu beden
Ne gemiler yaktý bir bilsen.
Ne dar kapýlardan geçtim ben,
Ne acýlar büyüttüm yüreðimde,
Duvar diplerinde kývrýldým, ezik,
Kapýldým sellere bilmem kaç kere?
Kaç kere kamaþtý gözlerim,
Bakamadým ýþýðýndan yüzüne.
Siper ettim ellerimi gözüme.
Yüzünden akan nûrun
Görmek için bir katre ziyâsýný,
Düþünmek bile çoktu bana,
Düþünmek bile çoktu bana hülyâsýný.
Canýmdan yükselen bin bir âh,
Yaktý, yaktý beni bilsen kaç sabah.
Niye küskün bana bilmem ki aynalar?
Niye dar gelir böylesi odalar?
Neden böyle herþey ketum, duygusuz?
Yanýyorum, sanki kalmýþým susuz...
Sessiz dualar dökülür dilimden,
Bilin ki çektiðim gönül elinden...
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.