KIRILDIM AŞK'A AMA ONUN HABERİ YOK!
müberra
KIRILDIM AŞK'A AMA ONUN HABERİ YOK!
Biliyorum konuþacak birþeyimiz kalmadý, paylaþacak hiç
bir þeyimiz yok.
Yine de yüreðimden gücümün yettiði yere kadar sana
sesleniyorum,
seninle konuþuyorum... Bugün sana olan kýrgýnlýðýmý
rafa kaldýrdým,
sevgimi aldým avuçlarýmýn arasýna, ona sýðýnýyorum...
Cümlelerimi kýsalttým,
kelimelerim buruk, gülüþlerim istenmeyen
dudaklarýmda...
Bir ihtimal geliþine sýðýndýðýmý farkettiysem de,
engel olamadým gurursuz
ama umutlu hasretine... Bugün gönlümü hoþ tutmak
istiyorum,
imkansýz olan her rüyaya inanasým geliyor... Bir çocuk
gibi
isteklerimi bastýramýyorum... Çalmayan telefonuma elim
gidiyor,
sana halen bende olduðunu ýsrarla yazmaya
çalýþýyorum... Bende olan seni,
hiç kýrmadým, deðiþtirmedim ve hep korudum desem de,
sendeki benin
nasýl olduðunu, gülüp gülmediðini anlamsýz bir
sýkýntýyla merak ediyorum...
Ýçimdeki güzelliðine inanýp inanmamaný artýk
umursamýyorum!
Üþüyorum, bu üþüme yalnýzlýðýmdan geliyor ve sarýyor
her tarafýmý...
Tutunabileceðim hiçbir güzellik yok, hatýrlamaktan
usanmayacaðým
anýlarým dýþýnda... Isýnabilmek için onlara
sarýlýyorum...
Anlamsýz ve cevapsýz sorular hýhzýrca sýrýtýyor, ben
görmemeye
çalýþýyorum... Düþler uzak gibi görünüyordu ama
yakýndý...
Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç
desem kapatacaksýn
ama kapatma gözlerini! Kendime bir demet papatya aldým
ama bakmadým
falýma... Gözlerimi geliþlere verdim, gözlerimdeki
hüzün bile seni özlemiþ
itiraf etti sonunda... Düþüncelerim gururlu,
hayallerim ve sevdam deðil...
Gelseydin, kendimi unutup sana koþacaktým,
susturacaktým içimdeki isyaný,
kavgalarýn ortasýnda bir güneþ gibi doðup ýsýtacaktým
yüreðini,
sevinçten aðlayacaktým bu defa, mutluyken hemen sarhoþ
olmuþum gibi,
dokunacaktým, sarýlacaktým. Ama gelmedin, gelemezdin
belki de gelmeye de
hiç niyetin yoktu aslýnda... Kendimi kandýrdýðýmý
anladýðýmda aðlýyordum...
Eskiden kimi þarkýlarýn ne kadar anlamlý olduðunu
düþünürken, þimdi
ayrýlýðýn ardýndan çalýnan her þarký umutsuzluðumu ve
sevgimi anlatýyormuþ
gibi geliyor... Sevdiðim ne çok þarký varmýþ, bunu
senin gidiþin gösterdi bana...
Her þarkýda sen varsýn, her yerde, her gördüðüm
insanda, denizde,
gecede, uykumda... Nasýl beceriyorsun her yerde
olabilmeyi...
Bu bir marifetse eðer, neden benim yanýmda degilsin
ki?
Gözyaþlarým asilliðini yitiriyor ve yenik düþüyorum
sevdana...
Gittin! Belki de hiç gelmemiþtin ben, geldiðini
sandým... Ayak uyduramadým
yorgunluðuna... Dudaklarýna düþlerindeki öpüþü
konduramadým...
Kimi zaman bir çocuk oldum gülüþlerinde þýmaran
dokunuþlarýnda kendini bulan... Ama! En çok da
imkânsýzýn oldum...
Her geliþimde bir kez daha gönderdiðin oldum...
Ýnanamadýðýn, Yenemediðin,
üzerinden atlayamadýðýn korkularýn oldum... Aðladýðýn,
baðýrdýðýn ya da
sustuðun isyanýn oldum, sessizce boþalan gözyaþlarýn,
birikmiþliðin oldum...
Yüreðindeki ben olmak isterken yüreðine sýðýnan
ve tozlanacak olan
bir aný oldum... Haketmediklerin, artýk yeter
dediklerin ve herþeyin olmak isterken
belki de hiçbir þeyin oldum... Söylesene ben gerçekten
senin neyin oldum?
Sesin hep uzaklarý çaðýrýyordu, ben üstüme alýndým,
sana geldim...
Bilseydim, bana ait olmayan bir sesleniþi sahiplenir
miydim?
Þimdi bir mevsimlik aþk kaldý avuçlarýmda sadece bir
mevsim yaþanan
ama bir ömür gibi gelen aþk... Kalbime henüz
söyleyemedim gittiðini,
öðrenirse onun da acý çekmesinden korkuyorum... Seni
halen
benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa
yalan söylüyorum...
Gittin! Sevdamýn yokluðuna alýþabilirim belki ama
sesinin uzak yollarýn
sonunda olmasý acýtýyor içimi... Suskunluðun en büyük
silahýndý,
suskunluðunla vurdun beni asýl acý olan, canýmý acýtan
unutulmak...
Söylesene unutulmak kime yakýþýyor?
Unutan sen olsan da sana bile yakýþmýyor ...
Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan
olmak
sende daha güzel duruyor... Görüyorsun iþte, aþk’a ve
sana ihanet etmiyorum
benim kýrgýnlýðým aþk’a... Sen üstüne alýndýn...
YAZAR: Pelin Onay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.