Görebilsem son defa!..
Dorumudur aþkýn Ay’da yaþadýðý,
Ne den çöker gece hüzünlerimiz,
Kelebeklerin ömrüne dönüþürler,
Ay doðmamýþ yüzle, gecelerimiz…
Menekþeler kokusunu nereden alýr?
Mavi deniz göz yaþlarýmý barýndýrýrmý?
Sene-gün-hafta, geçmeyi bilmiyorlar,
Gönlüm mahkum , savundurur mu?...
Aþk bir sanatsa, erbabýný bilen varmý?
Yoksa, Ýstasyon da rötarlý bir trenmi?
Sevgimizi anlatmaya þiirlermi yazmalý,
Dökülen sözcüklerle, eriten-bitiren mi?..
Kabýmýz dolsa - taþsa, yükümüz sevda,
Kim ne derse desin, yaþamalý bir defa,
Ayrýlýklara katlanýlýr, ufalanmýþ olsa da,
Gönül hep umutlanýr, görebilsem, son defa!..
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
31.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.