Odalar Mutlu Olmuş

bulut oldum utandým
adam aþaðýda þiir yazýyor
bozuk düzenin dalgalarý yarým yarým vururken kayalýklara
anladým
balýklar konuþmayacak
bir nota diledim senin içinden
sol yaným solungaç
kaçýverdim kendimden

býyýklarý sokulurken yanaðýma ilk defa baba demiþim
ne gülmüþler ne sevinmiþler ne çok
tavanlar yarýlmýþ odalar mutlu olmuþ
hatýralar hatýrlanmaz olmuþ sonra
batar çýkar ben uydururum kendimi
birileri söyletir yarýlý aðzýmý büyütüp
inansam o yalancý benim
baþ ucumda ayný teranenin tortusu
korkarak gülümserim hayata

içinden insan çýkan yaðmurlar çýldýracak
ne söylersen söyle kalbin küçücük
küçücük kalacak bulutlarýn yanýnda
tanýrlar mý beni bu çokluk geçidinde
haykýrsam göz uçlarýmla

orada bir balçýk suya bulanmýþ þarký söyler
kocaman makaralar camlarýn uzaðýndadýr
yalan mevsimler geçer ben hatýrlayamam
benim yerime annem söylesin

o gece sabaha kadar ateþim azalmasýn istedim
sevgi bu ya göðsün kanar okþandýkça
bir akit taþý gibi beyaz
balkondan yapraklar sarkar topraða
anlamsýzca durulur kalbim
gece ve çiçekler
koklaþýr durur sabaha kadar

sonra silmek için gelir duyduklarýný
adý aþk
daðlardan kopup gelir
eski bir nehir gibi tutsak ederek kalbimi
sorular sorar
anýlar çýkmazýndan.











Sosyal Medyada Paylaşın: