Ne ettim de açan gülü soldurdum
Bilse idim gözüm gibi bakardým
Kadrini bilmedim, gafil bulundum
Ayrýlýða davetiye çýkardým.
Nefsimin emrine kapýldým gittim
Deðer vermedim mi? Kenara ittim
Ben kendi özüme kendim mi ettim?
Ayrýlýða davetiye çýkardým.
Kýskanç mý oldum da, kapris mi yaptým?
Yoksa cahil görüp yüksekten baktým
Yalnýzlýk çýramý kendim mi yaktým?
Ayrýlýða davetiye çýkardým.
Yürekten sevdim de bildiremedim
Þeytana gururu ezdiremedim
Gizledim sevdamý, sezdiremedim
Ayrýlýða davetiye çýkardým.
Davete icabet toptan mý geldi?
Hasretler, özlemler baðrýmý deldi
Piþmanlýk ahlarým arþa yükseldi
Mutluluða davetiye çýkardým.
Geriye dönülse hasretlik biter
Çektiðim acýlar ruhu terk eder
Nasuh tövbesiyle niyazým yeter
Mutluluða davetiye çýkardým.
Ýbrahim aklýný verme periye
Bil ki dönemezsin artýk geriye
Gönlünü piþirdin bak ileriye
Mutluluða davetiye çýkardým.
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.