Ben seni yarý yolda býrakýp da giderken Zannetme mutlu oldum içim kan kustu inan Nasip dedim olana acýlarý güderken Unutamam sevdiðim ben seni inan bir an Senden uzaklaþýrken derbeder gönül naçar Hüzün bakýþlarýnda dilerim çiçek açar.
Sakýn ilenme bana zannetme sevilmedin Öyle çok sevildin ki duysa Mecnun kýskanýr Daða, taþa, denize zannetme övülmedin Tek sesin duymak için rüzgarlara yaslanýr Dilinde dualarý evrene seni saçar Hüzün bakýþlarýnda dilerim çiçek açar.
Vedanýn busesini alnýna kondururken Ýçimde yalnýzlýktan bir volkan oluþturdum Sevmiyorum diyerek son bir kez kandýrýrken Acýyý yalnýz bana kendime bölüþtürdüm Umarým gül yüreðin yalnýz mutluluk içer Hüzün bakýþlarýnda dilerim çiçek açar..
Þüphe tohumlarýný içime atmýþtýn ya Ýþte o tohumlarý bir türlü sökemedim Ýçine gübre gibi sözleri katmýþtýn ya Biriktirdim yüzeye dibime çökemedim Ben gelmek istedikçe mantýðým senden kaçar Hüzün bakýþlarýnda dilerim çiçek açar.
Kendinden bezmiþ gibi bakma yüzüme öyle Zamanla unutursun karþýna biri çýkar Bu þüpheyle seninle nasýl yaþanýr söyle Aþk ateþi sönünce belkiler içi yakar Bu yüzden çýrpýnarak yüreðim senden uçar Hüzün bakýþlarýnda dilerim çiçek açar.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.