Karanlýklara bürünmüþ Sabahsýz gecelerdeydim Dipsiz kör kuyuya düþmüþcesine Karanlýklar içersindeydim Umutlarým susmuþ ses vermiyordu Hüzünler yüreðimi sarmýþtý yara gibi Yalnýzlýklarýn esiri olmaktaydým Sevgisizlik göz yaþým olmuþtu Korkularýmla yaþýyordum Okyanusun derinliklerinde gibiydim Dertlerimle boðuluyor nefes alamýyorum Hayatýn bir oyunuydu yaþadýklarým Yaþamýyor sadece hayal bedendim Güzel günleri özlemle arýyordum Sevginin hasretiyle yanýyordum Karanlýklarýma ýþýk oldun Sevgin merdivenim oldu Dipsiz kör kuyudan çýkardýn beni Aþkýn ses oldu susan umutlarýma Dertlerime derman oldun Hüzünlü yüreðimin melhemi Sevdanla göz yaþlarýmý sildin Yalnýzlýðýma arkadaþ oldun Yeniden yaþýyordum artýk Hayatýma yön verdin Sen benden bir parça oldun Senden ayrýlamam sensiz yaþayamam
M.Z.S.
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Z.S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.