UMUT YOK YARINA

karanlýk geceler perde çekmiþ aydýnlýk dünyama
umutlarým öksüz kaldý bu sonsuz aþk masalýnda
oyuncak gibi oynadýn sen benim duygularýmla
sende yanarsýn bir gün sende aðlarsýn unutma
gelirmiyim aklýna ararmý beni gözlerin etrafýnda

daðlarý konuþturan rüzgar gibiydin bende
denizleri coþturan fýrtýnalý yaðmurumdun be
bakýþlarýnla yüregimi kanatan sendin sevgili
hislerim darma duman param parça þimdi
söylesene affedermiyim affedebilirmiyim seni

sevgi dolu besteler yazmýþtým senin adýnla
þimdi cümle alem yas tutuyor benim sevdama
indirdim bugün duvardan resmini öyle masum baktýki
topraklar sarsa bedenimi ateþler daðlasa gözlerimi
inan birdaha anmam ismini söküp atarým yüregimden seni

yetim bir çocuk gibi yüz üstü býraktýn hayallerimi
diyar diyar gezdirdin göçmen kuþlar gibi gönlümü
umut çiçeklerim sararýp kurudu soldu bir günde
yaþama sevincimi kaybettim ben sana olan sevgimle
sarhoþmuyum yoksa delimi anlamýyorum bu garip halimi

anlýmýn yazgýsý ateþlemi yazýldý neden degiþmiyor kaderim
en büyük düþmaným duygularým þimdi seni sevdigi için
hiç susmuyor bendeki ýzdýrap dolu hasretin çýglýk çýglýða
kelimeler anlamsýz kaldý bu gece iymi kötümü bilemiyorum
bir sabýr ver bir sabýr ver ALLAHIM ben artýk dayanamýyorum

zehir oluyor her aným durmuyor acýmasýz zaman
nereye baksam seni hatýrlatýyor hayatýn kareleri
duman çökmüþ sokaklara yanlýzlýgý oynuyor düþlerim
her akþam sessizliklere asýlýyor mazideki geçmiþim
çekilin gidin baþýmdan ben canýmdan vazgeçmiþim...

Erkan Sezgin





Sosyal Medyada Paylaşın: