ben megolamaným
üzerine afiyet biraz da
piskopatým...
ben sevgiye aç duygularýmla okþarým
ben sevdim mi taparým
ben var oldukça nefesine,
nefes katarým...
ben istersen duygu açlýðýna,
sefil ederim,sevgimi hissettirmeksizin...
ben sözlerime hep ben diye baþlarsam,
alýnma, kýrýlma sakýn
ben yazdýðým,çizdiðim gibiyim...
aðlarken sana özel gülen bir yüzüm vardýr
bazen incitir,bazen kýrarým
ama inan sana gelen zarar,
bana gelsin...
seni teninden sakýnýrým
tenindeki virüsün hesabýný sorar
kafa bile tutarým
o yüzden piskopatým...
sevgim megolamanca aðlar kuytu köþelerde
ruhun duymaz, kulaðýn iþitmez,
saðýr eylerim...
dualarým senden yana
tanrý bilir,o da duyarsa
belki...
nadaslara býraktýðým günahlarým
kabul olursa...
.
.
.
sakýn sevgili sakýn...
senden önce ben
dediðim gibi inan
gerçekten piskopatým...
ayþe yayman
12.01.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.