Heyhat ömür denen bu kýsa zaman;
Her arzuya fýrsat vermiyor aman,
Yol bozuk, felekle iþlerin yaman,
Gençliðin kadrini,hiç bilmedikçe…
Bir daldan bir dala uzanýr eller,
Seversin güzeli kýskanýr eller,
Duraðýn bilinmez, aþarsýn beller,
Menzilini kendin, hiç bilmedikçe….
Katýlýr ceme dem ile söylersin,
Dostlarýn ile hoþ sohbet edersin,
Sende bilmen, nasýl nere gidersin,
Düþler gerçeklerden, ayrýlmadýkça….
Bir zaman gelir, seçersin bir meslek,
Çalýþýrsýn bazen, bulaman ekmek,
Yoksulsan ezilir, görmezsin destek,
Dilin dönüp, hakkýn aramadýkça….
Devir, zaman denen baþkadýr bazen,
Ömrün yaprak döker, gelmiþtir hazan,
Gün gelir unutur, kabrini kazan,
Dünyada bir eser, býrakmadýkça…
Mazinde kuru gazeller savrulur,
Durmuþ’um der, arzularýn kaybolur,
Kapanýr defterin adýn, yok olur,
Ömrün tükenmeden, yol almadýkça….
DURMUÞ ÇAÐLAYAN 29/01/2014