Bizim Hikayemiz

Ne yorgunluktan
Ne açlýk, susuzluktan
Ne de soðuktan yakýnmadýk
Yüreðe alýnmadýðýmýz hikayeler kadar
O hikayeler ki kahramaný "yar" olsa da
Konusu bizdik

Kimi zaman hüzünlü þarkýlar dinledik
Baþýmýzý eðip
Kimi zaman, yaðmurlara yardým ettik
Gözyaþlarýmýzla
Her karesi ezberimizdeydi, film karesi gözlerin
Her hecesi ezberimizdeydi, dil yaresi sözlerin

Nice sahillerden
Nice kuþ cývýltýlarýndan anýlar sakladýk
Sevgimizde
Asýk yüzlü sevdamýzýn dümen suyuna gittik
Terk edilmemek adýna
Hayatýmýz birleþti, ayrýlmamýz zor dedik
Çünkü döller vermiþtik

Her seferinde biraz daha kopuk kopuk yaþadýk hayatý
Yalnýzlýk zindanýna atýlmamak adýna sustuk
Ama her seferinde biraz daha koptuk sevdamýzdan
Vazgeçilmezimiz sandýk cananý
Lakin
Aldandýk
Gün geldi düþman görmesek de, yabancý gördük onu
O belki yardý, aðyardý
Belki de hikayenin baþ kahramaný gözleriydi
Fakat hikaye bizim hikayemizdi

Aðaçlar ve dalgalar gibi dayanýklýydýk
Yedi defa açtýk, yedi defa solduk
Geceyle güneþi bir birine karýþtýrýr olduk
Onca deðiþim içinde hiç deðiþmeyen
Ýyi insanlardýk
Ancak bir baþka ruhun derinliklerine inmek o kadar zordu ki
Adý sevdamýz da olsa
Hep zorlandýk
Ya da hep horlandýk

Ýdolümüz kumsalda el ele ömür boyu gezecek bir aþktý
Gözlerine baktýðýmýzda içimizden bir þeyler kopsa da önceleri
Sonra biz bakmaya çalýþsak da, bakan olmadý gözlerimize
Gün oldu mutsuz kadýnlarý oynadýk yas içinde
Gün oldu mutsuz erkekleri oynadýk hýrs içinde
Sonra birer birer öldüler
Kalan ufak tefek sevgiler

Bir düþ içinde yükselirken aþklarýmýz
Adým adým indik aþaðýlara doðru
Ne düþ kaldý, ne rüya
Ne hikaye ne masal
Sadece bir gerçek vardý
Hikaye bizim
Kahramaný yar’dý...

Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: