Gelmeyeceðini bile bile
Sabahlara kadar seni beklemek,
Senin hayalinle yaþamak,
Umut verip te yüz üstü býrakmak.
Yastýða sen diye sarýlmak,
Gözlerimi kapatýp
Belki rüyalarýma gelir diye
Beklemek ne kadar acýymýþ meðer.
Biliyor musun?
Caným o kadar çok acýyor ki,
Sanki ben bende deðilim,
Ne bastýðým yeri biliyorum,
Ne baktýðým yeri biliyorum, neden böyleyim.
Çekecek çilem daha dolmamýþ,
Sen gittikten sonra, sen öldükten sonra,
Yüreðim parçalandý, sol yaným karardý,
Karalar baðladý yüreðimi,
Meðer ben seni ne kadar çok seviyormuþum.
Bunu sen öldükten sonra anladým
Unutabilir miyim bilmiyorum,
Tek bildiðim þey ne bu dünyada
Nede öbür dünyada sana kavuþamamak,
Bu acý ben yaþadýðým sürece sürecek..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.