KABUSLAR

Dinmedi yaðmur;
güneþ bulutlarýn tepesinden bir türlü inmedi.

Kara bir leke gibi
ömre itaat etti
bu amansýz mühür;
topraðý ýslatan gözyaþý
tohumdan silinmedi...

Mahpus, pranga;
sefillik;
ne vakti geçti kavganýn
ne de
bir türlü nihayete erdi...

Aynada belirgin,
içte dingin,
dolmakta bir vakit seher;
tende ter gibi korku veren
kabuslar
geceden eksilmedi...


Gökay Bölge / KABUSLAR
Sosyal Medyada Paylaşın: