Yönümü kaybetmiþim uçsuz bucaksýz çölde Çok badire atlattým sevda denen þu yolda Okyanuslar geçtim de boðuldum ufak gölde Öyle acýlar dayým dertlere boðdurursun
Kirpiðimin ucundan süzülürken gözyaþým Utangaç bakýþlarda bükülür kalýr baþým Gün akþama dönünce çatýlýr iki kaþým Rahmet olup döküldüm kanlý yaþ saðdýrýrsýn
Alev alev yanarým yürekte hep aþk tüter Zehir zakkum zamanlar baðýmda baykuþ öter Baþlar gönülde sýzý geceler beni yutar Yar içinde ben yandým cana kor sýðdýrýrsýn
HAMÝT KARACA 27.01.2014 20:43
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamitkaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.