Yar… Hangi çocuða baksam Boyun büktüren umutlarýmý unutmasam Melülleþen halin mýsralýlarýný mütebessim bir eda ile anlatsam Gözlerinden akacak yaþa aldýrmasam, ruhumu bizar eden çaresizliði haykýrsam Vurgun yemiþ duvarlar, bacasý tütmeyen odalar, korkutan suskun sokaklar hala içimi acýtýr Ne kadar gülmek istesem de, çocuðun o masumiyetinde dinmeyen sýzýlar yüreðimde yeniden baþlar Git, bir bak hüzün vadisinde kimler var, hicrana ram olmuþ gönüller fakir halimi muhabbetlerine açar
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.