Köpük köpüktü deniz, dalgalar vurur sahile Yitik zamanlara küskün bulut, çýkar tatile Kurur çiçekleri hasretle, bir yudum su verin Duyulmayan acýlar hiç bilinmiyor ki derin
Seven yürekti, çiçeklerle taç yapan baþýna Umut bahardý, gülen yüzde bakmadan yaþýna Koþardý hep deli taylar gibiydi, saf ve temiz Basitti isteði, “insanca bir yaþam ve deniz”
Yabansý otlarý gerçek sanýrdý hep bu yürek Zarar verir sana kes iþte bir orak ve kürek Durup bakardý umutlar tükendiðinde yazýk Kader mi derdi büyürken içinde bir hýçkýrýk
Hayatla kavga dövüþ geçti en güzel seneler Umutlarýnda yaþarken solan o efsaneler Geçen masumca o yýllar, çabuk geliþti bilinç Çocukluðun lale bahçelerinde kaldý sevinç
Uzak bakýþlarý vurgun yemiþ gibiydi bade Soluk yüzünde derin çizgiler sakin ifade Saçýnda aklarý yitmiþ zamanlarýn mirasý Kazancý tecrübe, yorgun beden, içinde yasý
“Konuþ dedim hele” Kýzgýndý yaktý bir sigara “Papatyalar mavidir” solmasýn umut bu zira Hatýrlanan anýlar dolduramýyor boþluðu Deðiþti iklimi bilsen ruhum kutup soðuðu
Mühürlüdür yüreðim haydi git ve sorma soru Ve doðru yanlýþýnýn hep içindedir duru Akan zamandý ve kýymetli bilmedim deðeri Sorumluluk o bu derken biten hayat seferi
Kalan hayatsa benim, durmadan coþar taþarým Günah, sevap da benim, korkmadan neler aþarým Gülümse haydi hayat! Son deminde þarkýlarýn Firardayým, bu halim, böyle oldu yankýlarýn
Me fâ i lün/fe i lâ tün/me fâ i lün/fe i lün
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunduzyaşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.