İNSAN OLMAK
Allah öyle bahþetmiþ, insan derler türüme
Bir bahçe duvarýnda taþ da olabilirdim
Ayaklarým olmazdý, Rabb’im derdi "yürüme"
Nazlý bir çiçek olup kýþta solabilirdim
Bunu bilip þükrümü yapýyorsam insaným
Beni yaratan Hakk’a tapýyorsam insaným
Bu toplumdan arýnýp düþünürsem kendimi
Bilirim ki sonunda bir baþýma kalýrým
Destek veren olmazsa yýkamam ki bendimi
Önüm engel doluyken ben nasýl yol alýrým?
Diye her dem kafamý yoruyorsam insaným
Dostlarýmýn hatrýný soruyorsam insaným
Farklý olabirim maske takýp yüzüme
Gizleyip niyetimi herkesi kandýrýrým
El koyup baþkasýnýn baðýndaki üzüme
Haramîlik etsem de mâsumu andýrýrým
Lâkin lokmamý helâl yutuyorsam insaným
Ýçimi dýþýmý bir tutuyorsam insaným
Bozarým niyetimi, þeytanla yapar akit
Saf bulduðum herkesi çarparým cin misâli
Görülsün diye namaz kýlarým onbeþ vakit!
Sonra hayâl ederim hurilerle visâli!
Böyle kurnazlýklara kaçmýyorsam insaným
Her gönüle bir yara açmýyorsam insaným
Velhasýlý dosdoðru söylüyorsam sözümü
Ýyi amel iþleyip kaçýnýyorsam þerden
Kimsenin namusuna dikmiyorsam gözümü
Düþen birini tutup kaldýrýyorsam yerden
Kendi yaramý kendim daðlýyorsam insaným
Baþkalarý için de aðlýyorsam insaným.
26ocakikibin14.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.