çok koþtu bir korkunun inatçý gücü aðzýnda yorgunluk belirtileri yok dokunup bir duvara nefesleniyor güvercinlerin yere düþüþleri lakayt yükseliþleri aniden yeþil kanatlarý oralý bile deðil çizgilerini seyretti beyaz bir evin
aklýný yitirmiþ tekrar bulabilmek için koþuyor hangi mesafe yada hangi yön tutuldukça kendine gelir titredikçe kara su sen yoksun diyebilir
baþýný gülen karanlýklara kaldýrdý aðzýnda yýldýz saçan buluþmalar söylenecek oldu bir korku kabuðu esneyen büyünün içinde savruldu yerden yere
çarptý geçti yardý geçti kalabalýðý bir ümit belki uðultular arasýnda aðlayan bir çocuk belki hatýrlanan paçasý yamalý ýslak bir aný bin bir aðýz fýsýltýsý yolun kenarý