Þaþkýn þaþkýn tutunmuþ hayata ellerim Sonu olmayan bütünün içinde ölümü beklemekte bi çare ellerin Soðuk bedeninde parlar gözlerin Ufuk güneþ’i derler Görmek için sabahýn erken saatinde En yüksek yere cýkýp dokunur... Dokunur da ýsýtýr soðuktan taþ tutmuþ bedenin içindeki neferi... Olurya gözlerinde donan göz yaþlarý Belki ýsýnmaktan korkar duygularýn Kim bilir neden! Belkide herþey böyle daha kolay Hayat denen ince cizgide sorumluluk Duygulardan kaçýþ, sevmek ,sevilmek... Belkide ölmek daha kolay Duygularda...yürüyen düþüncelerde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.