Düþ þehrimde sensiz bir günler daha geçiyor bir gün bir günleri daha hazinelerime gömülüyor gözlerim kararmýþ kayýplarýna ama olmuþ bakýþlarým göz kapaklarýma mandalina kabuklarý kar ettirmiyor
yüreðim grileþen mavilerin çýkmazlýðý içinde bir yaným karamsar bakýyor bir yaným sýkýþýk bir yaným ýlýk yaným soðuk bir yaným ýþýk dolu
yere yatýrýlmýþ merdivenin gök yüzüne doðru týrmanan yalvaran basamaklarý yorgun direncin savaþýnda
sim-yasýný arayan can çiçeðin sýkýþmasý içinde sanki bir yerlerden bir yerlere geçiþ dönemi yaþatýyor -
ey aþkýn gözlerimdeki damlasý ! öylesine deðil ölürcesine geçiþler sana ulaþmak için enerji sarf ediyor tekrar barajlar dolusu elektrik üretsin diye
ey sevda kervaný m ! kavuþ-taklarýna haber uçmaz gönül çýkmaz kuþaðýmý baðladýn ki baðlamýþým belime gök kuþaðýndan kavuþ-taklarýný
yýllar aylara günler saatlere ceza veriyorken bülbül habersiz olmuþ güzel gözün den biçaredir gülün susuz yarýnlarýndan bil ki gül dalýnda bülbül deðil ruhudur kayýp aðlayan
ey aymaz ayaz rüzðarým ! kýskandýðýn kurak esintilerinde yok hani neredesin kaç kez yenik düþtü güzel gözün dönmelerine kaç kez savaþtý kaç kez soyundu yollarýna bak ta þurasý sana ait yaný nasýl sýzlar soðuk yollarý mesken mi tuttun uzak elleri yar mý bildin iþkenceleri bal mý ettin
ey güneþ sýcaklýðým ! her güneþ batýmý hüzünlenir her güneþ doðuþu umutlanýr her güneþ tutulmasý aðlatýyor yeter ki halatým ol limaným da olsun demirler-im çapaklarý ma
ey sen görmeyen sen ! görmezliðin kaçýþlarýnda yüzdürme üþüyor gülün sular altýnda býrakma kör kuyularýn derin dipleri büyük taþ bense küçük yüzmeyi bilemeyen taþ çýðlýklara taþ baðlamýþ gözünde yaþ gözleri kanlý tekne tutturamaz deniz
dar vakit akþamlarý çabuk geçer býrakýrým yollarýna kimler acýsýn cemrenin her aydýnlanmasý sanadýr gülün her köþe baþýnda sen diye el sallat ma önüne çýkan her kiþiye sen diye baktýrma her durakta gülümseyip her durakta aðlatma
eyletme öldürme düþürme yarma yorma yuvasýz kuþlar gibi üþütme dondurma sanadýr yüreðim aþka kesik býrakma kirpiklerin son bakýþ resmi çizmesin
kastýn kime kendine mi yoksa güzel gözüne mi aþk dan öte cismime mi yoksa can ismi aþkýna mý kefen lerim asumana kendimi çýkartamaz telkinlerin ben, ben, gene ben, sarýlýrým sana tüm özlemlerimle daha fazla fecir yüzlü ecir gözlü bekletme
günahý boynuma saklarken gözlerim seni arýyor aþk zindanýna esir düþmüþ sefir sefil sebil mecburlarýna bitap düþse de ruhun aðýrlýðýna düþlerinden kanatlanýyor bu sana tanrýnýn bir emaneti hediyesidir diyor
sen ey kalbim ! hazýrlarýn da yakýnlarýn dayým en yeþil zamanlara ekiyorum yarýnlarý umutlarýmý baþak ettim umutsuz deðilim yar susturuyorum çýðlýklarý eritiyorum yudumlayarak aþký
filizlenen her göz bakýþýna sebebi türkü yakacaðým sebebi olmuþ sebebi olmamýþ güzel gözün aðlayan sebepleri oradan hayrýna seyredersin gayrý güzellerin aþký asil devlerin aþký büyük olurmuþ .
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.