MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Güzel Gözün Sen de Ağlıyor
Gülay Göktürk

Güzel Gözün Sen de Ağlıyor







Düþ þehrimde sensiz bir günler daha geçiyor
bir gün bir günleri daha hazinelerime gömülüyor
gözlerim kararmýþ kayýplarýna ama olmuþ bakýþlarým
göz kapaklarýma mandalina kabuklarý kar ettirmiyor

yüreðim grileþen mavilerin çýkmazlýðý içinde
bir yaným karamsar bakýyor bir yaným sýkýþýk
bir yaným ýlýk yaným soðuk bir yaným ýþýk dolu


yere yatýrýlmýþ merdivenin
gök yüzüne doðru týrmanan
yalvaran basamaklarý yorgun direncin savaþýnda

sim-yasýný arayan can çiçeðin sýkýþmasý
içinde sanki bir yerlerden bir yerlere
geçiþ dönemi yaþatýyor
-

ey aþkýn gözlerimdeki damlasý !
öylesine deðil ölürcesine geçiþler
sana ulaþmak için enerji sarf ediyor
tekrar barajlar dolusu elektrik üretsin diye


ey sevda kervaný m !
kavuþ-taklarýna haber uçmaz
gönül çýkmaz kuþaðýmý baðladýn ki
baðlamýþým belime gök kuþaðýndan kavuþ-taklarýný


yýllar aylara günler saatlere ceza veriyorken
bülbül habersiz olmuþ güzel gözün den
biçaredir gülün susuz yarýnlarýndan
bil ki gül dalýnda bülbül deðil
ruhudur kayýp aðlayan

ey aymaz ayaz rüzðarým !
kýskandýðýn kurak esintilerinde yok hani neredesin
kaç kez yenik düþtü güzel gözün dönmelerine
kaç kez savaþtý kaç kez soyundu yollarýna
bak ta þurasý sana ait yaný nasýl sýzlar
soðuk yollarý mesken mi tuttun
uzak elleri yar mý bildin
iþkenceleri bal mý ettin


ey güneþ sýcaklýðým !
her güneþ batýmý hüzünlenir
her güneþ doðuþu umutlanýr
her güneþ tutulmasý aðlatýyor
yeter ki halatým ol limaným da
olsun demirler-im çapaklarý ma

ey sen görmeyen sen !
görmezliðin kaçýþlarýnda yüzdürme
üþüyor gülün sular altýnda býrakma
kör kuyularýn derin dipleri büyük taþ
bense küçük yüzmeyi bilemeyen taþ
çýðlýklara taþ baðlamýþ gözünde yaþ
gözleri kanlý tekne tutturamaz deniz

dar vakit akþamlarý çabuk geçer
býrakýrým yollarýna kimler acýsýn
cemrenin her aydýnlanmasý sanadýr gülün
her köþe baþýnda sen diye el sallat ma
önüne çýkan her kiþiye sen diye baktýrma
her durakta gülümseyip her durakta aðlatma

eyletme öldürme düþürme yarma yorma
yuvasýz kuþlar gibi üþütme dondurma
sanadýr yüreðim aþka kesik býrakma
kirpiklerin son bakýþ resmi çizmesin

kastýn kime kendine mi yoksa güzel gözüne mi
aþk dan öte cismime mi yoksa can ismi aþkýna mý
kefen lerim asumana kendimi çýkartamaz telkinlerin
ben, ben, gene ben, sarýlýrým sana tüm özlemlerimle
daha fazla fecir yüzlü ecir gözlü bekletme



günahý boynuma saklarken
gözlerim seni arýyor
aþk zindanýna esir düþmüþ
sefir sefil sebil mecburlarýna
bitap düþse de ruhun aðýrlýðýna
düþlerinden kanatlanýyor bu sana
tanrýnýn bir emaneti hediyesidir diyor

sen ey kalbim !
hazýrlarýn da yakýnlarýn dayým
en yeþil zamanlara ekiyorum yarýnlarý
umutlarýmý baþak ettim umutsuz deðilim yar
susturuyorum çýðlýklarý eritiyorum yudumlayarak aþký

filizlenen her göz bakýþýna
sebebi türkü yakacaðým
sebebi olmuþ sebebi olmamýþ
güzel gözün aðlayan sebepleri
oradan hayrýna seyredersin gayrý
güzellerin aþký asil devlerin aþký büyük olurmuþ .


Gülay GÖKTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.