Ýnsan oðlunun gözü, doymaz dünya malýna. Neden hiç þükür etmez, elindeki olana. Sanki beraberinde götürecek yanýnda. Çok sevdiði dünyadan ayrýlacak sonunda.
Bu dünyanýn malýdýr, dünyada kalacaktýr. Tamah etme mülküne seni býrakacaktýr. Seni kurtaran tek þey, imanýn olacaktýr. O da sende yok ise, halin ne olacaktýr.
Sahip olduklarýna haram lokma katarsan. Yiyip içip sýrt üstü yan gelip te yatarsan. Yetim ve yoksullara nefret ile bakarsan. O varlýðýnýn sana ne faydasý olacak. Ferhat ALTUNAY.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜSTAD Ferhat ALTUNAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.