BABAM

Senin ardýndan dua etmek istedim baba...
Göz yaþlarým sen sus..!
Ben hallederim dedi...
Ýnanýlmaz bir yumruk...
Geldi durdu boðazýma...
Son nefesini, þehadet ile verirken...
Gözlerim takýldý kaldý...
Buðulu gözlerine...
Kendimi aradým...
Bir mahsun, garipdi duran...
Gizlemiþtin beni herkezden, herþeyden uzak...
Kimsesizliðe mahkumdu bu yürek...
Ardýnda buraktýðýn, aþkýnýn gizli meyvesi...
Çaresiz bi çare, elden ele...
Fýrtýnanýn þitdetinde, savruldum...
Cehennemler açtý bana kol kanat...
Yandým yandým yandým...
Kimsesizlik çok zordu, bunu anladým...
Kol kanat gerecek bir babam...
Yoktu artýk...
Bulduðum gün, kaybetmiþtim...
Ne çare...
Yetim damgasý yedim...
Bir müjde geldi...
Rahim olan O rabden...
Ne mutlu o yetimlere diyordu...
Cehennemi yangýnlar söndü...
Bir bahar esintisinde...
SELAM diyordu...
Hadi gir cennetime...
Söz aldým söz verdim...
Yetimliðime þükrettim...
Ruhun þad olsun...
Nur içinde yat babam...
O güzel Muhammed’e feda olsun...
Anam babam...


Seher Göçmez...

25.Ocak.2014/Ctesi/Alanya.
Sosyal Medyada Paylaşın: