Eski bir eksiğim

Eski bir eksiðim,
Hep özleyerek yaþarým.

Yakýn bir kalabalýkta saklanýr
Uzaklara bakar dalarým,
Yaþam kalabalýk bir gürültü,
Sesler gelir geçer kelebeðin kanatlarýndan
Anlarým ki yine bahar;

Yine yeniden o tad...
Sukut içinde dinler, bir rüyaya dalarým..

Tanýdýk tüm mevsimler, ezberden geçiyor günler..
Bahara gül derlemiþ kanlý eller, gül diyarýndan..

Sýcak nefesler soluksuz susmuþ, kabarmýþ toprak...
Kimsesiz kalmýþ beden; soðuk, karanlýk ve çýðlýk..

Beden sýkýþýp kalmýþ mekanda
Sýðmaz ruhum hiçbir kalýba
Alemler arasý seyir halindedir umut...

Aklým, akýl almaz bir uzaklýða düþ kurar
Gelir yapýþýr kelebeðin kanatlarý kollarýma
Ya gemi seferinden döner ya da ben binerim sandala
Bir tebessüm doðar yüzüme, sevinç gözümde parlar.

Dünle yarýn arasýnda koþarken soluk soluða,
Son mecalimde en uzak düþüm can bulur,
Çekerim kürekleri, kaybolurum puslu bir karanlýkta…

ya sokul sessize, yada düþ yakamdan, düþ!
gözlerimde bir avuç toprak....
kýþýn soðuk günleri henüz nefesimde

Farkýnda olmadan ve ardýna bakmadan yürü
kurusun toprak, çürüsün kemik,
büyüsün üstümde yeþil
Karanlýkta kalsýn ölü;

hayat yeniye yürüsün mecrasýndan
hayata can katýlsýn canlansýn umut
yan yana ve can cana; uzunca bir hayat..
can, canan olsun; canan’a Can Dost olsun
Olsun....

Bilgin Subaþý
Yine An/kara
Birkez daha Ocak
Ancak bu defa 2014

Sosyal Medyada Paylaşın: