duyar gibiyim yine bu gece seni
susuyorsun yine
konuþur gibi
ellerimde vasaydýðým sarý papatyalar
serde her ne kadar olsa da
koparmaya kýyamamýþlýðým
öylece sevmiþim iþte
kokusu kalmýþ ellerimde
ve hayalleri
sarý papatyalar
koparmamalý mutlu olduðu yerden
ve hiç bir þeyin
mutsuzluðuna raðmen
olmamalý hiç bir mutluluk
baþka bir gözde gülümseyiþe akmamalý
yaðmurlu bir gözde bulutlar
eksilen biziz zamanda
sevgiyi bulamadýðýmýz içimizde
zaman , yalnýzca ve yalnýz kuruyan dallarýmýz
veda vakitleri deðil mi
en çok anýmsadýklarýmýz
ah! o çocuk yanlarýmýz
dalýp gidilen
birlikte þen kahkahalarýmýz
yitirmeden önceleri
yitirdiklerimizle
hep yarým kalan
gülümseyiþler öylesine uzak ki þimdi
bir gün
sevilecek kimse de kalmayacak
sevecekse , bu gün bulmalý
ve sevmeli birisini
dalýný kýrmadan
dalýndan koparmadan
yarýn ,
asla bir daha , bu gün olmayacak ...
/ dalýndan koparýlan bir çiçek , o andan itibaren can çekiþerek ölmeye baþlarken ,
çiçeksever birine , sevgi adýna , ölüm halinde bir çiçeðin hediye edilmesi çok acýdýr /