Bir Eylül akþamýn da
Gecenin en karanlýk düþlerinde
Gecenin en durgun saatlerinde
Sessiz çýðlýklar içinde
,,,sen benim þiirlerimde üþürmüsün?
Sensizliðe haykýran o nefesde
Yazýlmamýþ onca þiirin...hikayenin
Sen diye baþlayan tüm satýrlarýnda
Sana dair cümlelerin suskun kalýþýnda
,,,sen benim þiirlerimde üþürmüsün?
Renksiz bir Gökkuþaðý düþün
Mavisini yitirmiþ denizlerle
Sessizliðin son karanlýðýnda
Düþlere düþen damlalarda
,,,sen benim þiirlerimde üþürmüsün?
Özlemine düþtüðüm kimsesizliðin ýzdýrabýnda
Takvimlerden düþen her yaprakda
Yýllar sonra tutkulu bir aþkla
Yüreðinin kýyýsýndan geçtiðim bir anda
,,,sen benim þiirlerimde üþürmüsün?
Çaresizce sana gitme dediðim zamanlar
Fýrtýnalar eserken ardýndan
Gözlerimden silinmeyen o resimler hala
Yokluðunda yazdýðým senli þiirlerle
,,,sen benim þiirlerimde üþürmüsün?
Tel örgülerle sarýlmýþ dört yaným
Köpüklü dalgalarda boðulurcasýna
Sana uzanan elim biçare boþlukta
Yüreðinin derin kuyusunda
,,,sen benim þiirlerimde üþürmüsün?
sevay