ISLAK MEKTUPLAR
Hani kalpten kalbe yol vardý,
Eller gibi hep gördün gördün sen beni
Düþündüm mukayeseler yaptým
Haklý tutup kendini beni hep attýn.
hep yarý yolda býraktýn
Okyonus olup dalga dalga yuttun.
Tanýyamamýþým ben hiç seni.
Senin yerine koyup binlerce kendimi
Unuttum tüm düþüncelerimi
Bir kere koyamadýn benim yerime
Bir kere sendeki saklý beni
Sen sahi hiç sevdin mi ki,
Hayatýnýn en heycalý noktasý olmalýyým,þimdi
Sen gül aðacý
Sen gül aðacý san kendini
Ben solmalýyým solmalýyým
eðer
Tutabilseydin avuçlarýnda aþk ý
Bak yaðmur duasýna çýkmýþ imamlar
Yaðmalýyým yaða bildiðim kadar.
Baktýðým her boþluk seninle dolar
Gittiðim tüm cadde sokaklar
Çýkmaz yolum çýkmaz yol ile dolar
Verdiðin kadar alýrsýn Verdiðin kadar
Amma
Yoksul kalmýþ þimdi sevdalar.
Ben bin verdim sen bir vereydin
Simsiyah gözlerin gözlerime dolar
Sildim kafamdan hayatýmda þimdi çoðu þeyi
Uzatýrdýn elini ýslak ýslak bir heyacan la
Sýmsýcak sýmsýcaktý
Seviyorum der gibi
Hesabýma katamaþtým ki hiç
Ayrýlcaðýmýz günü
Çünkü ben
Ölümüne sevmiþtim be ölümüne
Vefasýz seni
Hep bekledim
Ovalayýp ellerimi nefesimle ýsýttým sensiz üþüyen yüreðimi
Geçen gün geçen gün
Kahve fallarýnda söylediler yalanlarý
Fýsýl mýsýl o diye
Gözlerim ele verdi saklayamadým
Saklayamadým seni
Anlayamadým zaten, anlasam da fark etmez artýk
Her fakir düþmemde aþkýna fakiriliðim oldun
Yüreðimin zindanlarýna köle ettin beni
Hangi nur uðruna hangi aþk
Dönüþür
Islak mektubunla unuttun
Unuttun
Unutacaðýmý sakýn düþünme düþene kadar
Bil ki yazmýyorsam eðer ölmüþüm demektir
Bendeki bomboþ bir beklemektir götürmüþüm dür
Ruhumla seni
Öldü de kurtuldum dersin
Çorlu Kore mahallesinde bir kaç çalgýcý bulursun
Abe ya der der onlar hepsi ayrý bir yürek ayrý bir canlar
Adýmý söyle onlara fakat baþýna deli ekle deli
Çünkü deli ettin yüreðimi
Bedava çalar çalgýný sen beðenemezsin ama
Ben severim selam olsun onlara
Aþk fakiri ettin sahtekar gözlerinle
Bir sen tutamadýn bizi .
Bir sen yüreðimizi,
Saygý selamlarýmla tüm dinleyenlere.
Bir ata sözü geldi aklýma
Ýyi kadýn deha kötü kadýn filazof edermiþ
Sayende Filazof oldum
Ýki kitap olmuþ aný defterim
birini de sana gönderdim seversin romanlarý.
Bu da roman gibi olmuþ.
Olmuþ iþte
Islak mektubun ellerimde kurumuþ,kurumuþ
Kabuk baðlamayan yara.
Benimle gideceksin benimle mezara götüre bildiðim kadar.
.
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.