FECR'İM

Düþlerimdir gözlerin,her sayfada onlarý düþlerim.
Halim kalmadý,tükendi gücüm,tutmazsan düþerim.
Deðdiðinde gözlerin gözlerime,keder mumuna üflerim.
Her gece kurduðum hayal perdesinde hep seni izlerim.

Sensin en güzel bahanesi yazdýðým bu dizelerin.
Çehren kadar beyaz kaðýtlarý senin isminle süslerim.
Anmadýðým zamanlarda adýný,ilham perime küserim.
Gelmeyeceðini bilsem de her gün yolunu gözlerim.

Sebebi sensen çökmemin,kanatlarým olur dizlerim.
Gönlümdeki tuvale hep senin portreni çizerim.
Kalbimden dökülen bu satýrlarý,senin adýna dizerim.
Durgun sulardan korksam da,senin girdabýnda yüzerim.

Yokluðundur sebebi,bitmek bilmeyen bu gecelerin.
Acýttýkça zaman canýmý,adýný dilime pelesenk ederim.
Dilime zincir vursan,yine namýný hecelerim.
Sen ki,karanlýk gecelerin sonundaki fecrim.

Gümüþten parlak yüzün,utandýrýr yýldýzlarý.
Senin yanýnda sahte kalýr,o altýn yaldýzlarý.
Ýçime esse ve dondursa,soluðunun ayazlarý.
Haberdar olmadýðýn özlemim,buza kesti yazlarý.

“Yüzün isminle eþdeðer,sanki gümüþten ay.”
Yokluðunla geçen günlerimi yaþanmamýþ say.
Yanýnda bana da yer ver,biraz sola kay.
Ýki dileðim var; bir sen,bir bardak da çay.

Sosyal Medyada Paylaşın: