Ayan beyan olmuþ cümle aleme. Haykýrýr oldu dili lal taþ bile. Seyreder anlam veremez; Gözleri ýþýl kör yýldýzlar. Dokunur ruhuma, ikna edercesine; Eli hem var hem yok rüzgar Mürekkepsiz kalmýþ kalemim. Çýldýrmýþ harflerim; Divaneden farksýz cümlelerim. Gösterdiði ben deðilim aynanýn. Sensiz suretsiz kalmýþ suretim. Uyumaktaydý uykularým. Gecelerim siyahýndan, Mavisinden yoksun gündüzlerim. Gözlerinin seyri için; Lüzüm yok yarý yanýk resimlere ve dahi hayalimdeki ay suretine. Ben gece kadar karanlýk gözlerine, Rastlar oldum denizin mavisinde Hoþ görsemde yokluðunu; Kabullenmedim imkansýzlýðýný. Çekip Gitmenin en çok acýttýðý, Vuslatýn en çok aðlattýðý yerdeyim. Yaþ dökmek bir hiçti, gözlerimi döktüm; Tamda mazide kalan iki cümlede. Sen olamam dediðin çýkmaz caddede; Ansýzýn ben Olursun ümidi ile; Bekledim, bekledim, bekledim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
vahithakseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.