MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEN ÇOCUKLUĞUMU HİÇ SEVMEDİM...
gevdan

BEN ÇOCUKLUĞUMU HİÇ SEVMEDİM...







Ben aslýnda hiç sevmedim çocuk olmayý
Geriye dönüp baktýðýmda aklaþmýþ sakalýmla
Yaþamýþ olduðum çocukluðumdan dolayý
Ýsyan bayraklarýný çekiyorum
Bakýyorum da yaþamýþ olduðum yerden þu anki çocukluða
Ben çocukluðum dan nefret etmeye baþladým
Yoksulluðun boy gösterdiði
Sokaklarda yalýn ayak ve yarý çýplak gezerken
Esaretin zincirini bileklerime çocukken asmýþým
Prangalarýn izi duruyor aslýnda
Halen ayak bileklerimde
Asýyorum çocukluðumu ben hiç durmadan
Yalýn ayak gezerken ayaðýma batan çivilere
Üzerimde kýyafet denilmeyecek paçavralar
Üþüyorum
Ufacýk nefesimle ellerimi ýsýtmaya çalýþýrken
Ayaklarýmý ýsýtmaya nefesim yetmiyor
Bir yandan akan buz tutmuþ yüreðim
Öte yandan buz tutmuþ
Ayaklarýmýn titrek halimin içinde
Titrediðimi his ediyorum
Bakýþlarým ok oluyor mermi oluyor
Her bakýþým keleþ gibi seriye baðlanýp
Mermi sýkýyorum yokluðuma
Ben çocukluðumdan nefret ediyorum
Bakarken bu günkü çocukluða
Üþümek bazen unutuluyordu
Bazen vücudum dimdik oluyordu soðuða karþý
Aclýk vuruyordu sonra beynimin mideme yolladýðý sinyalle
Kuru ekmek ýsýracak kadar geliþmedi diþlerim
Protein eksikliði vardý vücudumun her zerresinde
Ve bir lokma almak için ýslatarak kuru ekmeði
Isýrma cesaretini buluyordum
Akþamlarý saymayýn gitsin
Her gece karanlýk çarþaf oluverdi benliðime
Üþüdüm titredim ama
Asla dilemedim bir baþkasýnýn yorganýný
Asla sýcak bir çorbanýn özlemini duymadým
Asla ayakkabý dilemedim
Birileri sokak ortasýnda ayakkabýsýndan vurulurken
Ben çocukluðumdan nefret ettim
Çocuk yüreðim olgunluða ermeden
Adam olmaya baþlamýþtý
Yalýn ayak oluþuma aldýrmadan büyük adýmlar atarak
Ben varým demeye baþlamak
Ýþte o Çocukluðumdan bana kalan mirasý þimdi taþýyorum
Hiç geçen zamana aldýrmadan
Zatürre olmanýn çocukluktan kalma
Bir miras olduðunu anladým
Ben sadece zatürre olmayý miras almadým kendime
Onurlu olmayý ayakta kalmayý baþý dik yürümeyi
Haklýnýn yanýnda olmayý
Haksýzlýða baþ kaldýrmayý öðrendim
Mertliði öðrendim adam lýðý öðrendim
Týpký babam gibi
Biliyorum çýplak ve açlýk içinde bir çocukluðum vardý
Açlýðým ve çýplaklýðým beni çabuk olgunlaþtýrdý
Akla karayý bana en kýsa zamanda öðretti
Yalancý hayallerim hiç olmadý benim
Ve her düþümün ardýndan baktýðýmda
Bunu ben yaptým onurla dik yürüdüm
Ben kuru ekmeði ýslatarak yerdiðim anýmý
Asla unutacak deðilim
Ben ayakkabýsýz gezdiðim yýllarlýmý asla rafa kaldýrmadým
Yarý çýplaklýðýmý hiç silmedim beynimden
Þimdi bakmayýn takým elbise gravatlý oluþuma
Benim çocukluðum halen yalýn ayak
Benim çocukluðum halen yarý çýplak…






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.