YÜREĞİMİN AŞKISIN
O ýssýz çöllerde, yalnýz gezerken
Cemre gibi düþtü, aþkýn içime.
Ben gönlümün, Mecnun’unu ararken
Cemre gibi düþtü, aþkýn içime.
Aþkýn silahýný, öyle sýktýn ki
O güzel gözünle, öyle baktýn ki
Karþýma zamansýz, öyle çýktýn ki
Cemre gibi düþtü, aþkýn içime.
Bir ürperti oldu, yürekte, kanda
Birden bir þey oldu, bedende, canda
Ne olduysa oldu, gördüðüm anda
Cemre gibi düþtü, Aþkýn içime...
Sessiz sokaklar da yalnýz baþýma
Dolaþtým aylar ,yýllar boyu
Duvarlarla konuþtum gecelerimde
Yangýn oldun düþtün yüreðime
Karþýma öyle bir zamanda çýktýn ki
Ben acý fýrtýnalarýn içinde çýrpýnýrken
Sen kendi dünyaný bana teslim ettin
Fýrtýnalý sevginle hislerimi ateþledin.
Seni ilk gördüðüm o gün
Tüm yüreðinle kalbimi söküp aldýn
Benim kalbimin fýrtýnalý yaþamý
Yüreðimin tek aþký oldun..
FERÝHAN ORHAN 23.01.2014....00:15
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.