Pervaride , bir istasyonda unuttum gülmeyi. Hangi mevsimdi hatýrlamýyorum. Kuru ve soðuk banklar üzerinde bir ben üþürdüm Arkandan su dökemedim gidiþine bütün karanfiller soldu. ve tabiat aðlar oldu her sabah karanfiller üstüne
Bezâr/ Sosyal Medyada Paylaşın:
Nesim Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.