ben aþkýmý zindanlara yazdým
sen yoktun
karanlýktý
ve ben yalnýzdým
ve þimdi sana karanlýðýn
en ücra köþesinden sesleniyor kalbim
uzaktasýn biliyorum
görmüyorsun
duyamýyorsun da
ama bir gün okuduðunda yüreðimi
tam içinde bulacaksýn kalbini
umutlarýn tükendiði bir haykýrýþ bu
sessiz sessiz aðlayarak yazýlan
bir þiir gibi
gözlerimden geçen
nehirlere yazýyorum ismini
üzülüyorum
hüzünleniyorum
içimdeki kocaman bir boþluðu
karanlýða savuruyorum
için için acýyan zemheri yazýtlara
resimler iþleniyor siyahtan beyaza
kulaðýmdaki hoþ bir þarkýyla
seni söyleniyorum dört duvara
hayat bana kýrgýn konuþamýyorum
yaþam küsmüþ bakýþlarýma
anlatamýyorum
dokunsam ellerime
hissedemiyorum
yarab bu nasýl bir hayat
alýþamýyorum
dibine kadar vurmuþum yalnýzlýðýn
yukarý baksam
gökten bir yýldýz aðýlýyor gözlerime
biraz baþýmý eðsem
kara topraklar çöküyor üzerime
öylesine bir günde
cehennemi yaþýyorum içimde
kara zindanlar vurmuþ yokluðunun ertesine
güneþin solduðu bu yer yüzünde
yaþanmýyor yar
yaþanmýyor konuþmanýn yasak olduðu
bu memleketin bu þehrinde
ýsýnmýyor kalbim sen görmesen de
sen bilmesen de
tükenmiþ umutlarýn
içinden geçiyorsun bu gece
onca yaðmurun serinliðinde
susuz kaldýðým
tek yaþamsýn karanlýðýn içinde
ne ben çýkabiliyorum içinden
ne de sen düþebiliyorsun gökyüzünden
sen benim sadece
bir köþesine çöktüðüm zindanlarýn
dibine kadar vurduðu
bir yalnýzlýksýn yüreðimde
.
.
.
Mawish
.
.
.
YALNIZDIM – Mawish Þiirleri
.
.
.