Içimi Sıktın Dünya..

Ne yana baksam,
Hep acý, hep keder,
Bir yanda savaþlar,
Diðer yanda katliamlar..
Sokaklarda kalmýþ çocuklar,
Analar, babalar evlat acýsý çeker,
Ezilir, itelenir mazlumlar..

Kimisi sefaya dalar,
Har vurur, harman savurur..
Kimisi cefanýn içinde yok olur..
Ölüsü beþ para etmez..
Yeri yoktur bu evrende..

Içimi sýktýn dünya..
Içimi...

Düþmanlýk eder kardeþ, kardeþe,
Vurur anlýndan sevgiyi..
Hiç eder yarýnlarý..
Kin kusar, kan kusturur,
Gömer diri, diri insanlýðý..

Bana ne oluyorsa deme,
Deme gönlüm deme..
Vicdandýr konuþan,
Bilirsin, gelmez elinden bir þey,
Isyan olur dökülür mýsralara,
Bir an, fark etmeden sen..
Yazmak istemesen de, yazarsýn..
Dünyaya sövmemek için,
Kendini zor tutarsýn..
Avazýn çýktýðýnca haykýrmak istersin..

Içimi sýktýn dünya...
Canýmýn içini..

Özlemle beklersin,
Belki bir gün deðiþir her þey diyerek,
Umutla yaþarsýn, umutsuzluklar içinde,
Günün birinde,
Gülen bir çocuk görürsün sonra,
Elinde þekerlemeleri ile..
Gönlünü bir neþe kaplar,
Bitti sanýrsýn savaþlar..
Ve çevirir baþýný, etrafýna bakarsýn
Oysa, ne çoktur hãlã ölen çocuklar..

Oysa, ne çoktur evlatsýz kalan,
Analar, babalar..
Oysa, ne çoktur, adaletsizlik..
Ne çoktur zulüm,
Aclýk, yoksulluk..
Ölüm, kalým savaþlarý,
Biter mi hiç ?

Of.. ! Içimi sýktýn dünya..
Hem de, nasýl sýktýn içimi..

Yazan: Gönül Cesli
Sosyal Medyada Paylaşın: