Nakþederken aþkýný gönlüme desen desen
Gecemde gündüzümde her anýmda sen varsýn
Gökyüzündeki Zühre’m bir gün bana gel desen
Yele yoldaþ olurum gümanýmda sen varsýn
Aya yýldýza sordum aþk gibisi yok dedi
Sana olan sevdasý bu gün dünden çok dedi
Aþkýn güzelliðini yüreðine sok dedi
Damarýmda dolaþan al kanýmda sen varsýn
Daðlarýn doruðuna aþkýný yazan benim
Hasretin yetti cana kavruldu yandý tenim
Dile geldi bülbüller hayat buldu gülþenim
Bu aþk için çýkacak fermanýmda sen varsýn
Aldýrma sakýn bana derdimi dert etme dur
Dayanamam ben sana býrakýp da gitme dur
Beni hasta eyleyip, yataklara itme dur
Haktandýr ne gelirse limanýmda sen varsýn
Kulak versen yüreðin sevdiðimi sezecek,
Geliþin sevindirdi gidiþinse üzecek,
Ne var durup dururken el yurdunu gezecek?
Vallahi gönül denen vatanýmda sen varsýn.
NÝLÜFER SARP
OCAK.2014