Yeter Sürüklendin Divene gönül

YETER SÜRÜKLENDÝN DÝVANE GÖNÜL -1982-

Yeter sürüklendi divane gönül
Aktý gözyaþlarým sele benzedim
Hasret çeke çeke çürüdü ömrüm
Yandý kara baðrým küle benzedim

Kopamadým ýstýrabýn izinden
Atamadým dert yerleþti özümden
Kötü oldum bir soysuzun yüzünden
Asi bir günahkâr kula benzedim

Sevem dedim bir zalime baðlandým
Bar verdide meyvesini almadým
Toprak olup bir namerde çiðnendim
Nankörün geçtiði yola benzedim

Günlerim hüzünlü aylar isyanda
Onun için yerim yok bu mekânda
Koklanacak gül deðilim aslýnda
Ne var ki yeþile ala benzedim

Sosyal Medyada Paylaşın: