Kalbimin aþk ayarý sayende darmadaðýn Depresyonu aþarsam, belki dönerim sana. Bin türlü yalanlarla, sözlerle kandýrdýðýn Bu hal ile yaþarsam, belki dönerim sana.
Ýmkânsýzý mümküne çevirip hazmedersem Mecnun gibi çöllere cismini resmedersem Kafayý sýyýrýpta, olursam tam bir sersem Ve kendime þaþarsam, belki dönerim sana.
Kulak verirsem bir gün çalan Sur’un sesine Yaklaþýrsa Kýyamet kulun son nefesine Bütün millet giderken Hak yolun adresine Ben tersine koþarsam, belki dönerim sana.
Tenindeki güllerin erken solduklarýný Benim gönül bahçemde bir bir yolduklarýný Ettiðin yeminlerin yalan olduklarýný Unutmayý baþarsam, belki dönerim sana.
Tuz basmayý istersem kalbimin yarasýna Sarhoþ olup sýzarsam keder, dert arasýna Her mezeyi doldurup efkârýn sofrasýna Aþkýn ile taþarsam, belki dönerim sana.
Deðer yargýlarýmý deðersizce katledip Vicdanýn savaþýnda doðrularý alt edip Sevdiðim insanlara senin gibi halt edip Zevk-i safa coþarsam, belki dönerim sana.
Zannetmiyorum ama belki günün birinde Belirirse gözlerin, gözlerimin önünde Bu dünyada olmazda, belki mahþer gününde Aþkýn ile piþersem, belki dönerim sana.
Anla artýk güzel kýz, dönüþüm mümkün deðil Kendimi azat ettim, gidiþim sürgün deðil Ben geçmiþi boþ verdim, dün deðil, bugün deðil Yarýný da boþarsam, belki dönerim sana.
EMÝN ZEYBEK Ocak 2014 Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
sözlerinahengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.