Son yaz kokan zaman maviler olmayan vakit
Dalgýn duran kadýn yüzü solgun biten ümit
Çirkin sesiyle karga öter susmadan niçin
Zihninde durmayan sorular vermiyor geçit
Kaç kez yenildi kaç ihanet gördü gözleri
Tekrar dirildi sönmedi elbette közleri
Küllerle doðdu hep yeniden, vurdular lakin
Savruldu belki düþmedi saðlamdý özleri
Sevmek mi suçtu neydi günah anlamaz yazýk
Durmaz çalýþtý hepte dürüst zor bulur azýk
Gökler umursamaz kanadýn çýrpýyor þahin
Bilmez hayat neden atýyor durmadan kazýk
Gün eskitir bakýþlarý, gitmiþ giden hani
Ezberde tüm masallarý bitmez bu armoni
Bir martý çýðlýðýnda deniz öylece sakin
Üryan ruhunda fýrtýnalar hep seremoni
mefûlü/fâilâtü/mefâîlü/fâilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.