Saatleri Vuslata Kurdukca Sırlara Karışıyor Aşk
Simsiyahım
Saatleri Vuslata Kurdukca Sırlara Karışıyor Aşk
Son baharýn son demindeyim
Kazandýðým ne ki, kazdýðým dað olsun
Biliyorum ki ferhat deðilim
Ne varsa geç kaldýðým hepsi yolun sonunda
Ýnadýna gülümsüyor gençliðim
Ecel ,telli duvaklý gelin gibi
Elveda dedikce yaralarýma
Yarýnlarým kanýyor
Yorgunum, üstelik yolum çok
Öyle çok, öyle içten konuþuyor ki iç sesim
Ýyi ki kimse duymuyor
Kördüm, gördüm
Kalktý gözümdeki perde, ne masalmýþ ne hikaye
Eþikler yüksekmiþ, ayaklarým delik deþik
Destursuz gelenler derin uykularda
Ne yoldaþ, ne yol gösteren yýldýz var
Yalnýzým, üstelik yolum çok
,,
Zahiren masum olsam da
Kirliyim,ruhumda ihanetin çýkmayan lekesi
Hor görmeyin, biliyorum geçtiðim yollar mamur deðil
Eskimiþim tenhalarým bile yanýk kokuyor
Bez bebeðim bile bezmiþ benden
Yaný baþýmda hep o simsiyah gölge
Saatleri vuslata kurdukça sýrlara karýþýyor aþk
Zerresi bile zehirliymiþ
Açým, üstelik yolum çok
Þiir:Simsiyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.