Kalabalýk bir kentte yapayalnýz sensizim Acýlar vurdu yüreðimin sen kýyýlarýna Yerli yersiz ve apansýz geliyorsun aklýma
Bazen uzak bir þehir oluyorsun Bazen de gölgem gibi peþimde Nefes kadar yakýnýmda oluyorsun,
Alýþmak zor sensizliðe, Yokluðuna sessizlik hakim.. Kurduðum cümlelerde sen kokuyorken,
Gözlerinden ellerinden uzak yaþayan ben, Nefes nefes tükenen yine ben, Söylesene senden uzakta sol yaný acýyan kim..? ÞimalGüney!! ( HA ) Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.