ELVEDA Bazen piþmanlýklar fayda getirmez insana Hele hele dayanacak bir dalýn yoksa Belki kendini acýndýrýrsýn baþkalarýna Yâda tek bir dal ararsýn tutunacak. O da olmayýnca çeker gidersin; Arkana bile bakmadan bu þehirden belki, Çaresizce oturup bir köþeye, Çekilir aðlarsýn saatlerce… Ama kimse duymaz sesini. Belki fýrtýnasýz bir sahilde Yýkýk dökük bir sandal gibisindir Ama içinde olan biteni, Kimse görmez, duymaz, bilmez. Sen o yýkýk görünüþün altýnda. O sakin denizin ortasýnda, Ýçindeki kasýrgalarla boðuþuyorsundur. Kim bilir birinin sana sahip çýkmasýný, Ama en önemlisi yanýnda bir dostunun olmasýný, Bekliyor ve istiyorsundur. Bu da yoksa tek çare sana Buralardan sessizce gitmek beklide. Geri dönmemek! Anlýyor musun beni!? Ben ne zorluklarla baþa çýktým. Kimse bilmez, Artýk yoruldum boþa kürek çekmekten. Beklide sessizce gitmek en güzelidir bu þehirden. Arkanda ne bir sevdiðin, Ne de bir dostunu býrakmadan. Artýk ne yýkýk döküðüm Ne de bira damla gözyaþým var gözümde Ne de güçlü görünecek halim. Elveda en güzel anýlarým Elveda en iyi dostum ! ! ! CereN Sosyal Medyada Paylaşın:
ceren22 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.