insan tanrýya yakarýnca herþeyi kusar kanaatince Gizli delhizlerden bacalar açýlýr,dumanlar fýþkýrýr efkarýnca Gözleri çalapta ama olmayýnca O hoþnut karanlýða borçlu kalmayýnca Kanatlarý duçar selamý naçar...
Hakkýn boyasýna boyanmayýnca Ten renginden yoksun kalýr Zikrullaha dalmayýnca için için dalgalanýr Sözün hikmeti çöl yaðmurlarýdýr Bir vakit Leyla’ya,vardým sanýr...
Hangi yolcu Haktan özge halk olmuþtur Hangi pansuman yaralara ar olmuþtur Hangi vicdansýz,ocaklara nar olmuþtur Hangi inanan bu kibirle yar olmuþtur...
Görüyorum ki avuçlarým dökülmüþ Sýrtýmda cinayetler,gölgelerden örülmüþ Dört kitabýn sýrrý sende dürülmüþ Dane dane edebilirsen kalburu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SPARTAKÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.