Yaðmur damlasýna dokunan kadýn Toprak kokusuyla gelen Taptaze gün tadýnda Görüyorum þuh yüzünü Ellerinle dokunurken mýsralarýma Dün tadý veriyor kara parçalarýn Bir yarýn gözlüyorsun Uzunca Bir sokak ötesini Bir Mart baharýný Güzel papatyalarla Bir sabahýn çay tadýný Bilirim giderken býraktýðýn soluk benliðini Boþ sayfalarý Kara parçalarýmý Korkuyorsundur belki Kasým akþamlarý Sabaha doðru aþk tadýndan Zaman diyorsun Zaman Devrik hislerinle Üþüyorsundur belki Gözlerin cehennem bakarken Ýçimdeki cennetten Az ötesine düþüyoruz zamanýn Durgunluðunda süzülürken cümlelerim Sen duruyorsun Aðaçlar sessiz Ve sen duruyorsun gökyüzünde Kederimin Gri kokuyor buralar Yapraklar sararýyor Sonbaharlar oluyor Hatta mevsimsiz düþler Düþüyorum Kara parçalarýndan Kara parçalarýma..
BÝLAL YÜKSEKTEPE Sosyal Medyada Paylaşın:
mirzahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.