SAHİPSİZ DEĞİLİZ
Hiç zamana küser mi saatteki zemberek?
Kolay mý çýngýraklý yýlaný zehirlemek?
Aradýðýn her þeyi bulamazsýn zamanda,
Doðru deðil aramak hakikati yalanda.
Aramakla bulunsa sevdalar, sevgililer,
Böyle mutsuz olmazdý þüphesiz ki sevenler.
Cana candan baþka dost; yok! Anladým nihayet,
Canana eziyeti var mý buyuran ayet?
Ayýp, vallahi ayýp! Seveni ayýplamak,
Hiç de kolay iþ deðil; sevdiðini saklamak.
Sevmeyen nerden bilsin aþkýn ýstýrabýný?
Çölde kavrulan görür vahanýn serabýný.
Hep sabreyledim diye ben sabýr taþý mýyým?
Üç kuruþluk sevdanýn esri, ayyaþý mýyým?
Ölüm bana göz kýrpar kapý aralýðýndan,
Haberim var Azrail’in beni aradýðýndan.
Gel Azrail bir akþam, misafir ol, bende kal!
Ölümden bahsederiz, zaten gerisi masal.
Neden susuyorsunuz? Konuþsanýza biraz!
Böyle sessiz çekilmez “hayat” denen bu maraz.
Bu dünyanýn kuralý; güçlü olanlar haklý,
Garibanlarýn hakký; gözyaþlarýnda saklý.
Lakin, zanneyleme ki; sahibi yok garibin,
Unutma! ”Bir sahibi var elbet her sahibin! ”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.