HAYATIN SAHNESİ
Biz eksiden az da olsa mutluyduk
Az bir yemekle doymazdýk doyduk derdik
Kapýlar kapanýr bahçeye çýkamazdýk
Bilmediðim bir ayýp vardý sanki sokaklarda
Ayda bir sobanýn üstünde piþen patates yemeði
Sabahlarý erken kalkar çalý süpürgeyle ev temizlerdik
Sonra ocaðý yakmak için kibritimiz yumurtamýz
Ve
Pul biberimiz
Annemin telis çuvallarýndan diktiði iç çamaþýrlarýmýz
Yaðmurda çatýdan akan su damlacýklarýna siper olurduk
Sonra !!!
Küçücük bahçemizi temizlerdik bitmeyen kavgalarýmýz da cabasý
Kardeþlerim çok dayak yerdi bense ayrý yatýlý okulum kurtarýcým olmuþtu
Bir gün ziyarete gelen ANNEM’E þalvarýnla gelme dedim utanmýþtým
Çocukluk sakarca davranýþým
Duydum ki okuldan alacaklar evlenmeye yolculuk
Neyin pazarlýydý hiç bilmedim
Arkamda küçük bir bavul
Çýplak ayaklarýmla okuluma kaçtýðým Gün
Okuyan bir ben oldum kardeþlerimin yarým kalan eðitimi
Yerini cami evleri almýþtý
Kýþýn tek bir odada buluþurduk ailece yanan küçük sobamýz
Bir tencerede yenen yemeklerimiz sonrasý bulaþýklarý kim yýkayacak
Musluktan akan buz gibi suyla yýkanan bulaþýklar mutluyduk
Yan komþu Meliha teyze vardý Annem sevmezdi
Her gelen bir tabak yemeði çöpe dökerdi zehirli diye
Yýllar su gibi akýp geçti yuvadan uçuþmalar baþladý
herkes kendi yuvasýna kimse kimseye sormadan
Þimdi !!!
Kimseler yok ne akan çatý ne de Tüten ocak
Elveda dedik !!!
Evi yeni sahibi olan fýndýk farelerine kiraladýk ama
Yine Özledim be ustam Özledim .........
Yýkýk virane evimi Ve Tabloyu !!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.