Ses yok;
günde-gecede sükût
ser-sefil dolaþýyorum.
Yollar
uzadýkça uzuyor.
Bir sert rüzgâr
sanýrým
gurbet burcundan
esiyor...
Gittin gideli
vurgun yemiþ gibiyim.
Denizler kurudu
yýldýzlar parlamaz oldu.
Ektiðimiz fideler kurudu
aþk meleðimizin kanadý kýrýldý
yoksun...
Daðýnýk duygularla
sensiz býraktýðýn
sevdamýn
kölesiyim hâlâ.
Sen yoksun ya,
yüreðime ateþ mi düþtü,
kar mý yaðýyor
anlayamýyorum...
Ýstanbul
FOTOÐRAF: Serap TARDÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.